Nowoczesny Brześć

Każdy, kto przyjeżdża do Brześcia pociągiem, mimo woli trafia na dworzec. Liczni goście starają się jak najszybciej opuścić to miejsce. Ale nie śpieszcie się Państwo. Obejrzycie się dookoła. Dworzec to nie tylko miejsce, na które przybywają pociągi. To miejsce jest bardzo interesujące samo w sobie, posiada bogatą historię i niepowtarzalną architekturę. Zaczniemy od tego, że to jeden z najdawniejszych i największych dworców Imperium Rosyjskiego. Centralny budynek dworca był wzniesiony w 1886 roku w stylu neorosyjskim. Za kilka miesięcy przed jego otwarciem dworzec odwiedził następca tronu Niemiec, przyszły imperator niemiecki książę Wilhelm II, z armią którego w czasie Pierwszej Wojny Światowej walczyła cała Europa. Ale wtedy, w lutym 1886 roku powód wizyty przyszłego samodzierżcy był zupełnie pokojowy. Książę udawał się polować na niedźwiedzia w użytkach poleskich książąt Radziwiłłów.
Później dworzec w Brześciu odwiedziły liczne znane osobowości historyczne. W roku 1900 był tu przejazdem Lenin.

Plac Lenina - główny z trzech placów miejskich, ulubione miejsce spacerów mieszkańców miasta. Obok jest położony najstarszy park miejski im. 1 Maja, który uczcił swój stuletni jubileusz. Na placu zgodnie z radziecką tradycją stoi pomnik Lenina, a naprzeciwko niego - kościół katolicki. Plac nie raz był miejscem wydarzeń historycznych, główne z których to wspólna parada radzieckich i niemieckich wojsk w 1939 roku, przyszłych przeciwników w Wielkiej Wojnie Narodowej. Obecnie rozwijają tu swoje karnawałowe przedstawienia przyjezdne teatry podczas otwarcia festiwalu teatralnego «Biała Wieża». Na długo osiedliła się obok kościoła główna miejska choinka noworoczna.

Wystarczy przeciąć plac około pomnika Lenina i trafiacie Państwo na ulicę Puszkińską. Liczne domy na tej ulicy i teraz łatwo rozpoznać na starodawnych pocztówkach. Ale najbardziej ulubionym miejscem spacerów przechodnich została ulica Sowiecka. Nie zważając na niewielką długość, zmieściła ona nie tylko starodawne budynki, ale i liczne kawiarenki, restauracje, sklepiki i największe kino miejskie «Białoruś». Latem ulica ta tonie w kwiatach, wieczorami zawsze dużo tu młodzieży.

Po przyłączeniu białoruskich ziem do Imperium Rosyjskiego w końcu XVIII wieku nowe władze zajęły się opracowaniem projektu twierdzy, celem której było strzec zachodnie granice państwa. W 1836 roku był położony kamień węgielny budowy, którą rozpoczęto w 1842 roku. Twierdza została zbudowana na miejscu miasta, na wyspie utworzonej przy ujściu rzeki Muchawiec do Zachodnego Bugu. Dla realizacji tego projektu wszyscy mieszkańcy byli przesiedleni na nowe ziemie - dwa km na wschód, gdzie i znajduje się teraz centrum Brześcia. Na rogu ulic Lenina i Gogola leży pamiętny kamień, który oznacza granicę między miastem i twierdzą.
Głównym obronnym węzłem twierdzy była Cytadela - wyspa, objęta dwupiętrowymi zamkniętymi koszarami.

Ściany tej konstrukcji osiągają prawie 2 m grubości, a jej długość 1,8 km. Niektóre budynki starego miasta zostały przystosowane dla potrzeb twierdzy. Najbardziej znanym z nich był klasztor Bazylian, w którym rozmieściło się stowarzyszenie oficerskie. Późnej budynek ten otrzymał nazwę Białego Pałacu.

Właśnie w tym Pałacu w roku 1918 podpisano Brzeski traktat pokojowy. Ruiny tego historycznego obiektu do dzisiaj przyciągają uwagę turystów.
Cytadelę osłaniały Kobryńska, Terespolska i Wołyńska fortyfikacje, które były związane z główną wyspą bramami i mostami. Brama Terespolska prowadziła do największego w tych czasach mostu linowego w Rosji.

Jednakże symbolem twierdzy zgodnie z prawem stała się Brama Chołmska, której przebita odłamkami fasada została utrwalona na 50-rublowym banknocie białoruskiej waluty narodowej.
Garnizon twierdzy, który pierwszym spotkał wroga bronił się ponad miesiąc. Faszyści byli zdumieni męstwem obrońców. Po zdobyciu twierdzy Brześć odwiedzili Hitler i Mussolini. Fotografia z tego wydarzenia przechowuje się teraz w Muzeum Obrony.